یک احمق، سکان‌دار کشوری با توانایی‌های گسترده (بخوانید سنگ) در جهانی پر از چاه‌های بی ته!
فقط به چهره‌اش نگاه کنید، خشم و تکبر در چهره‌اش موج می‌زند. آدم متکبر احمق است، همین! آنجا که در باگوادگیتا، کریشنا به آرجونا پاسخ می‌دهد:
آن کس که در خرد می‌زید،
خویشتن را در همه و همه را در خویشتن می‌بیند.
و عشقش به پروردگار عشق،
تمامی آمال خودخواهانه را _که شکنجه روحند_
در او محو کرده است.
در دلش نه نگرانی از شدت راهی دارد
و نه آرزوی لذت، جایی
پس، از شهوت و خشم و ترس
دیگر وارسته است
این چنین‌اند روشن‌بینان...
تصویر از فرادید
بقول شفیعی کدکنی:
تا با کدام دمدمه خاکسترش کنند،
در کوره مخاصمه یا کام اژدها
سطل زباله‌ای است زمین در فضا رها
